Terrace - Prince Rupert

Dag 18. Terrace - Prince Rupert
Zaterdag 24 jun. 2017
Afstand: 170 km / 100 mijl || Reistijd: ongeveer 2 1/2uur
In Prince Rupert leven meer adelaars, beren en walvissen dan mensen. Prince Rupert grenst aan een uitgestrekte wildernis met het grootste gematigde regenwoud ter wereld. Ga mee met een Whale Watching-tour en probeer zo'n reusachtige zwemmer te fotograferen. In het nabijgelegen Oliver Lake vind je exotische bonsaibomen. Als je de Olive Lake Dwarf Forest Trail langs het water volgt, zie je met wat geluk adelaars en ander wildlife.

Vanmorgen, ondanks de stilte op de camping, toch weer om 6 uur wakker. Geduldig gewacht tot een christelijker tijdstip om te gaan douchen. Ton en ik liepen dus om 7 uur naar het douche-gebouw. De parkwachtdames stonden juist klaar om de sanitaire ruimtes schoon te maken. Gezellig gekletst met de dames die vertelden dat dit hun summerjob was omdat in de winter de camping vanwege de kou en de sneeuw gesloten was. Het seizoen loopt van ongeveer mei tot en met augustus/september. Daarna gaat niemand meer kamperen. De bergen liggen nu nog vol sneeuw en volgens hen zou dit in de komende maand nog smelten. De sneeuw begint eind september dan weer opnieuw te vallen. Dus heel warme maanden zijn er niet.
Toen iedereen gedoucht was zijn we naar het dorp gereden om te ontbijten. Deze keer bij de Subway helaas had deze, in tegenstelling tot die in Nederland en New Zealand GEEN WiFi. Beetje jammer want nou konden we niets uploaden. Hierna doorgereden richting Prince Rupert. Onderweg zag Ger plotseling een zwarte beer op de rails, die langs de weg liggen, lopen. Helaas heeft niemand van ons die gezien dus wordt deze sighting niet meegeteld. Sorry Ger maar dat is de afspraak, minimaal 2 mensen moeten de beer zien voor de telling.
We zijn helemaal opgereden langs de rivier de Skeena, die steeds breder werd. Ger heeft gelezen dat deze rivier op een gegeven moment zelf 2 kilometer breed is. Het is, met zijn ruim 55.500 vierkante kilometer, de langste rivier ter wereld waar geen dammen in zitten. Plotseling een kreet van Ger en Edith want zij hadden een zwarte beer zien zwemmen in de rivier. Heel bijzonder en omdat 2 mensen hem gezien hadden mag deze wel geteld worden. Heel bijzonder want tot nu toe hadden wij de beren alleen zien lopen en de babybeer in de boom gezien. Het uitzicht was zo super mooi dat wij onze koffie heerlijk aan de oever van de rivier hebben gedronken. Toen door naar Prince Rupert. Hier onze plek bekeken en vervolgens naar het dorp gereden naar het brandweermuseum. Eerst nog even door de plaatselijke mall gelopen omdat het buiten volop regende. Aangekomen bij het museum bleek het, vanwege personeelsgebrek, gesloten te zijn. Maar Ger is niet voor een gat te vangen en zag dat de, naast het museum gelegen, brandweerkazerne open stond. Hij sprak een brandweerman aan en er ontspon zich uiteraard een gezellig gesprek over de manier van werken bij de Canadese brandweer in vergelijking met de Nederlandse. Het viel ons op dat zij zowel rode als gele brandweerauto's hebben. Hij vertelde dat in Canada de brandweerauto's altijd rood waren maar na verloop van tijd had men bedacht dat een gele kleur beter opviel in het verkeer. Zodoende werd het geel. Inmiddels zijn zij daar nu weer van terug gekomen en worden de nieuwe auto's weer rood. Hij vertelde ook dat in Amerika brandweerkorpsen zelf de kleur van de voertuigen bepaald. Ger heeft ook nog binnen gekeken naar de slaapruimtes e.d. Het brandweerkorps van Prince Rupert bestaat nl. alleen uit beroeps en heeft geen vrijwilligers. Zij hebben gemiddeld 1400 uitrukken per jaar en doen daarbij uiteraard alle branden maar ook de auto-ongelukken en assistenties van de ambulance bij reanimaties. Hun gebied loopt tot aan Prins Edmund met inbegrip van de brug.

Hierna naar Tim Hortons gegaan voor koffie en het regende nog steeds. Internet bij Tim Hortons is ook bagger. Om ons alvast te oriënteren op ons ferrytocht zijn wij naar de grote haven gereden maar alles wijst zich vanzelf. Prima aangegeven alles. Toen terug naar de camping en de camper geparkeerd. Deze moest vooruit ingeparkeerd worden van de eigenaar. Dit dus ook netjes zo gedaan, ondanks dat iedereen, zoals meestal, achteruit stond. Kort daarop kwam er een gigaaaaaaaaaaa camper met een truck ervoor aanrijden. Deze moest uiteraard achteruit inparkeren. Het kostte de nodige moeite maar uiteindelijk lukte het. Er kwam een klein mannetje uit de auto, mogelijk daarom deze grote camper met 8 wielen. Hierna kwam er nog een mannetje uit. Uiteindelijk werden het er 3. Zij confisceerden meteen de dichtstbijzijnde picknicktafel, de onze, en stalden deze vol met vanalles. Toen werd een partytent opgebouwd om over de picknicktafel te zetten. We konden nog net onze deur van de camper uit. Sommige van ons wilden er iets van zeggen maar anderen niet dus daarom zo gelaten. Maar het zegt dus iets over deze kereltjes. De buurman wilde graag onze camper van binnen zien waarna wij ook zijn camper bekeken. Wat een bakbeest. De camper had, volgens de man, zijn vrouw uitgezocht, zij is veearts en was er niet bij omdat ze moest werken. De camper had een grote bar, een grote keuken en een Queensbed. In totaal konden er 7 mensen slapen in dat gevaarte. Ik denk dat binnen alles schoon moest blijven want ze kookten op een apart ouder kookstel buiten en eten deden ze ook buiten. Wij hebben ondertussen onze was gedaan want op deze camping zijn meerdere was- en droogmachines.
Gaandeweg de avond werd er buiten een feestje gebouwd wat onder ons slaapkamerraam plaatsvond maar op enig moment kwam men toch tot besef dat het misschien te luidruchtig was en gingen zij op een andere plek hun "visserslatijnverhalen" voortzetten. Helaas lieten zij wel hun buitenlamp aan. Dit gaf licht als een bouwlamp op een bedrijventerrein en scheen recht de camper in via onze deur. Ger heeft de deur toen met badhanddoek en ducktape vol geplakt. Halverwege de nacht liet dit echter los, helaas. Uiteindelijk toch nog wat slaap kunnen pakken maar het bleef nog lang rumoerig............