Revelstoke - Golden
Door: Edith
14 Juni 2017 | Canada, Revelstoke
Dag 5. Revelstoke - Golden
Zondag 11 jun. 2017
Afstand: 150 km /90 mijl || Reistijd: ongeveer 2uur
Op het kruispunt van de rustige Columbia River en de wilde Kicking Horse-rivier ligt het kleine Golden. Het is een geliefde plek onder avonturiers die er komen raften, wintersporten, klimmen en mountainbiken. ‘Wildlife’ kunnen we ontmoeten in het Northern Lights Wolf Centre, een particulier centrum waar we van alles te weten komt over wolven. Er is een kleine roedel wolven, die we van dichtbij kunt bekijken en huiveringwekkend kunt horen huilen.
Na een heerlijke nacht slapen werden we met de zon wakker.
Geen van ons was vannacht beren tegen gekomen. Na het douchen en aankleden hebben we buiten ontbeten. Een heerlijk gebakken ei met bacon a la Ton. Hierna de camper op de sani-dump plek gereden en ons van vuil water ontdaan en vers water ingenomen. Het was de eerste keer, dus dan is het even uit zoeken hoe dat moet. De jongens deden het supergoed. Hierna - nog even zoeken naar de zonnebril van Ton - vertrokken, het was inmiddels over 10en. De weg voerden ons weer langs de mooiste plekjes. Veel watervallen, groen in alle schakeringen en ruige rivier naast de weg. Door de eerste pagode en.....een béér, een béér, roept Edith. En ja hoor, de eerste (zwarte) beer zit in het sappige groene gras rechts in de berm. De eerste foto is net mislukt. De herkansing volgt even later. Een stukje voor ons gaat er een links vanuit de berm de weg over steken.
Tijd genoeg om te genieten en fotograferen. Handig zo op het asfalt en makkelijk te zien! De weg vervolgd tot op de Rogers pass. Daar is een soort informatiecentrum over wildlife in Canada. We kregen een leerzaam filmpje over wat we moesten doen als we oog in oog stonden met een beer. Er zijn 2 fases: de relaxte fase, waarbij de beer nieuwsgierig is of ongeïnteresseerd. En een fase waarbij hij gaat aanvallen. Als je een beer ontmoet, moet je je laten identificeren als human, met je armen omhoog, langzaam zwaaiend en met zware rustige stem roepen: "hallo bear, I am human". ( we hebben het uitgebreid geoefend) Als de beer aan gaat vallen hangt het er vanaf waaróm hij aanvalt. Als hij verdedigd moet je "dood" gaan liggen op je buik en de handen in je nek. Als hij je als voedsel wil, dat weet je als hij in je bijt, moet je terugvechten. Nou het was een geruststellende film. Gelukkig hebben we de beerspray .....
Na deze instructies reden we door naar de camping: Golden Municipal Campground. We hadden ons al snel geïnstalleerd en daarna aan de koffie. We stonden langs de Kicking Horse River en aan de overkant van de rivier was een treinrails. Na enige tijd kwam er een trein. Met 134 wagons (!) en daarop in 2 etages containers. Beetje herrie ook wel. Er liep een trail achter de camping van zo'n 2 km. die we gewandeld hebben. Af en toe flink klimmen en in no time zagen we hoog boven de camping en keken uit over de rivier. Met het filmpje nog in het achterhoofd hadden we de beerspray meegenomen. Maar soms keek je toch wel even achterom of er niets aan kwam. Of net de bocht om kwam... Gelukkig reden er ook nog al wat mountainbikers, waardoor er herrie gemaakt werd. Veilig teruggekomen in de camper. Daar de avondmaaltijd gemaakt: spaghetti bolognaise met sla. Een vorstelijk maal. Na de afwas besloten Ger en Rina nog even naar het dorp te lopen, wat ongeveer 1 km afstand was. Ton en Edith probeerde foto's te uploaden in het waarbenjijnu dagboek. Nadat Ger en Rina terug waren, werd er nog koffie gedronken een een alcoholische versnapering genuttigd.
Toen was onze 5e dag ook ten einde, het was goed geweest!
Zondag 11 jun. 2017
Afstand: 150 km /90 mijl || Reistijd: ongeveer 2uur
Op het kruispunt van de rustige Columbia River en de wilde Kicking Horse-rivier ligt het kleine Golden. Het is een geliefde plek onder avonturiers die er komen raften, wintersporten, klimmen en mountainbiken. ‘Wildlife’ kunnen we ontmoeten in het Northern Lights Wolf Centre, een particulier centrum waar we van alles te weten komt over wolven. Er is een kleine roedel wolven, die we van dichtbij kunt bekijken en huiveringwekkend kunt horen huilen.
Na een heerlijke nacht slapen werden we met de zon wakker.
Geen van ons was vannacht beren tegen gekomen. Na het douchen en aankleden hebben we buiten ontbeten. Een heerlijk gebakken ei met bacon a la Ton. Hierna de camper op de sani-dump plek gereden en ons van vuil water ontdaan en vers water ingenomen. Het was de eerste keer, dus dan is het even uit zoeken hoe dat moet. De jongens deden het supergoed. Hierna - nog even zoeken naar de zonnebril van Ton - vertrokken, het was inmiddels over 10en. De weg voerden ons weer langs de mooiste plekjes. Veel watervallen, groen in alle schakeringen en ruige rivier naast de weg. Door de eerste pagode en.....een béér, een béér, roept Edith. En ja hoor, de eerste (zwarte) beer zit in het sappige groene gras rechts in de berm. De eerste foto is net mislukt. De herkansing volgt even later. Een stukje voor ons gaat er een links vanuit de berm de weg over steken.
Tijd genoeg om te genieten en fotograferen. Handig zo op het asfalt en makkelijk te zien! De weg vervolgd tot op de Rogers pass. Daar is een soort informatiecentrum over wildlife in Canada. We kregen een leerzaam filmpje over wat we moesten doen als we oog in oog stonden met een beer. Er zijn 2 fases: de relaxte fase, waarbij de beer nieuwsgierig is of ongeïnteresseerd. En een fase waarbij hij gaat aanvallen. Als je een beer ontmoet, moet je je laten identificeren als human, met je armen omhoog, langzaam zwaaiend en met zware rustige stem roepen: "hallo bear, I am human". ( we hebben het uitgebreid geoefend) Als de beer aan gaat vallen hangt het er vanaf waaróm hij aanvalt. Als hij verdedigd moet je "dood" gaan liggen op je buik en de handen in je nek. Als hij je als voedsel wil, dat weet je als hij in je bijt, moet je terugvechten. Nou het was een geruststellende film. Gelukkig hebben we de beerspray .....
Na deze instructies reden we door naar de camping: Golden Municipal Campground. We hadden ons al snel geïnstalleerd en daarna aan de koffie. We stonden langs de Kicking Horse River en aan de overkant van de rivier was een treinrails. Na enige tijd kwam er een trein. Met 134 wagons (!) en daarop in 2 etages containers. Beetje herrie ook wel. Er liep een trail achter de camping van zo'n 2 km. die we gewandeld hebben. Af en toe flink klimmen en in no time zagen we hoog boven de camping en keken uit over de rivier. Met het filmpje nog in het achterhoofd hadden we de beerspray meegenomen. Maar soms keek je toch wel even achterom of er niets aan kwam. Of net de bocht om kwam... Gelukkig reden er ook nog al wat mountainbikers, waardoor er herrie gemaakt werd. Veilig teruggekomen in de camper. Daar de avondmaaltijd gemaakt: spaghetti bolognaise met sla. Een vorstelijk maal. Na de afwas besloten Ger en Rina nog even naar het dorp te lopen, wat ongeveer 1 km afstand was. Ton en Edith probeerde foto's te uploaden in het waarbenjijnu dagboek. Nadat Ger en Rina terug waren, werd er nog koffie gedronken een een alcoholische versnapering genuttigd.
Toen was onze 5e dag ook ten einde, het was goed geweest!
-
14 Juni 2017 - 20:52
Rinie En Cobi:
Met veel plezier jullie verslagen gelezen! Wat een avonturen, en wat een super reis! Geweldig die beren! Geniet met elkaar en doe voorzichtig! -
14 Juni 2017 - 22:52
Fam De Turck:
Ik zie jullie al helemaal voor me Hahah!
Ik ga morgen oefenen met Luuk.
Heel veel liefs ons! -
15 Juni 2017 - 09:04
Renata:
Mooie ervaringen!!!
Wij hadden in noorwegen gehoord dat je moet gaan zingen als je wandelt, dan schijnen er geen beren te komen :-) Gelukkig hebben we het toen niet hoeven toepassen. Maar t lijkt me wel schitterend om ze in t echie te zien!!! -
15 Juni 2017 - 11:41
Hans En Nell:
Beren....gewoon zingen "zag twee beren... " of toch maar de boom in -
17 Juni 2017 - 09:16
Bouke:
Mooie verhalen hoor! Geniet van de reis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
