Ucluelet - Port Alberni

Dag 28. Ucluelet - Port Alberni
Dinsdag 4 jul. 2017
Afstand: 100 km / 60 mijl || Reistijd: ongeveer 2uur
De houtindustrie en visserij vormen de economische motor van havenstad Port Alberni. Jaarlijks wordt hier zo'n 3000 kilo zalm aan land gebracht. Bezoek de Robertson Creek Fish Hatchery-zalmkwekerij en het McLean Mill Historic Site, een houtzagerij met demonstraties. Kunst en cultuur van de First Nations vind je in Valley Museum. Natuurliefhebbers adviseren we een bezoek aan het nabij gelegen Pacific Rim National Park, MacMillan Provincial Park en/of Clayoquot Sound.

Vandaag weer op tijd opgestaan want Ton en Rina gaan de attractie The Zipline doen. Deze activiteit bevindt zich halverwege de kronkelende weg van Ucluelet en Port Alberni. Om 10.00 uur is de eerste mogelijkheid en er kunnen maximaal 10 mensen mee. Ger zou eerst ook meegaan maar heeft toch besloten om het niet te doen. Hij en Edith blijven, zittend in de zon aan het water, op ons wachten. We waren zo vroeg vertrokken vanwege de drukte op de hele smalle en kronkelende weg die we de dag daarvoor ook al gereden hadden. Dit is nl. de enige weg daar. Vandaag viel de drukte echter mee en zodoende waren wij er reeds om 09.00 uur. Een van de personeelsleden maakte zojuist het toegangsweg open. Het bleek dat er nog niemand aangemeld was voor de tocht van 10 uur dus wij konden mee. We konden nog rustig koffie drinken want zij moesten eerst nog opstarten. Zo gezegd zo gedaan.
Om 09.45 uur werden bij ons de klimharnassen/tuigjes aangedaan. Toen helm op en waren we er klaar voor. We werden, samen met de begeleiders, door een chauffeur in een ‘crumble’ weggebracht. Deze ‘crumble ‘ is een oude auto die vroeger werd gebruikt door de houthakkers. Zij werden daarin in alle vroegte vervoerd naar het bosgebied en hadden geen tijd om thuis te eten. Zodoende aten zij in die auto lieten daarbij alle kruimels gewoon op de grond vallen en ‘s avonds op de weg terug deden zij hetzelfde. De chauffeur van de auto moest zorgen dat de auto iedere keer schoongemaakt werd. Op deze manier kreeg de auto de bijnaam ‘crumble’.
er Wij werden een stuk verder met deze auto afgezet. Toen begonnen we aan onze privetour want Ton en ik waren de enigen die deelnamen. Onze tocht voert eerst een stuk te voet door het regenwoud waarbij de beide begeleiders volop uitleg geven over alle bomen en planten. Dan komt de eerste zipline van de in totaal 6 lijnen. Een zipline is een stalen kabel gespannen over het water waar je aan hangt met veiligheidstuig en op die manier naar de overkant suist. De eerste zipline overburgde het water over 210 meter en je had zicht op de waterval. Geweldig dat is echt kicken. Hierna weer een stuk door het regenwoud lopen en allerlei informatie over de nativ en hoe zij de kano's in vroeger tijden maakten en er zelfs recent nog een hadden gemaakt. De kano's worden gemaakt uit de dikste red cedar die door de natuur zelf omgegaan is. De nativ carver gaat dan mediteren in het bos om op die manier van het bos toestemming te krijgen om deze boom te gebruiken. Een bekende carver uit dit gebied heeft kortgeleden op deze manier dus nog een kano gemaakt. Het heeft hem ruim 4 maanden gekost. Hij maakte de kano in het bos zelf en later is de kano met ruim 15 sterke mannen uit het bos gehaald.
Tevens kregen wij uitleg hoe nativ vrouwen van bepaalde bomen de schors halen, alleen van de zonzijde en niet meer dan 2 handen breed, in een lange haal. Zij gebruiken deze schors voor het vlechten van manden e.d. In vroeger tijden ook als luiers voor de kinderen. Toen door naar de 2e zipline die 240 meter lang is. Geweldig wat een ervaring. Daarna volgde de 3e zipline en die ging dwars door een smalle canyon waar onderin water stond. SUPERCALLIFRAGILISTICEXTRAELAIGOCIUS ! Hier zijn geen andere woorden voor. Dit moet je gedaan hebben al is het maar een keer in je leven.!!!!!!!!!!!!
Na nog een stuk gelopen te hebben kwamen wij bij de 4e zipline die kort was maar wel super snel. Zipline 5 ging op het laatste stuk kort over rotsen waarbij het leek alsof je die zou raken hetgeen natuurlijk niet kon, maar toch spannend. Bij zipline 6 aangekomen suisden we terug richting Ger en Edith die op de brug stonden om ons te filmen en te fotograferen. Kei leuk. Dit was de meest bijzondere manier op een canyon te zien EN te beleven. Dit is echt een supertip voor iedereen die naar Canada gaat. De begeleiders hadden volop foto's van ons gemaakt en uiteraard hebben wij die na afloop allemaal gekocht. Ze staan inmiddels al in onze e-mailbox. Er komen er een paar bij dit verhaal als we weer foto’s kunnen uploaden.
Na deze geweldig bijzondere ervaring zijn we verder gereden naar ons einddoel van vandaag n.l. Sproatlake camping. Deze camping is gelegen, zoals de naam doet vermoeden, aan een meer. We hebben een plaats op 200 meter afstand van het water. Goed geboekt, Edith. Na ons uitgestelde ontbijt, dus eigenlijk brunch, te hebben gegeten hebben we de stoeltjes opgepakt en zijn naar het meer gelopen. Heerlijk gezwommen en super lekker koel water. De rest van de middag in de zon gelegen, gelezen, geslapen en gezwommen. Rond 17.00 uur terug naar de camper. Na de borrel en de spaghetti heerlijk kampvuur gemaakt want al het hout moet voor morgen op. Morgen is n.l. al weer onze laatste dag en moet de camper weer schoon opgeleverd worden. We zaten nog lang buiten want het was windstil en lekker warm. Welterusten!